злу́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
злу́шчаны |
злу́шчаная |
злу́шчанае |
злу́шчаныя |
| Р. |
злу́шчанага |
злу́шчанай злу́шчанае |
злу́шчанага |
злу́шчаных |
| Д. |
злу́шчанаму |
злу́шчанай |
злу́шчанаму |
злу́шчаным |
| В. |
злу́шчаны (неадуш.) злу́шчанага (адуш.) |
злу́шчаную |
злу́шчанае |
злу́шчаныя (неадуш.) злу́шчаных (адуш.) |
| Т. |
злу́шчаным |
злу́шчанай злу́шчанаю |
злу́шчаным |
злу́шчанымі |
| М. |
злу́шчаным |
злу́шчанай |
злу́шчаным |
злу́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
злу́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
злу́шчаны |
злу́шчаная |
злу́шчанае |
злу́шчаныя |
| Р. |
злу́шчанага |
злу́шчанай злу́шчанае |
злу́шчанага |
злу́шчаных |
| Д. |
злу́шчанаму |
злу́шчанай |
злу́шчанаму |
злу́шчаным |
| В. |
злу́шчаны (неадуш.) злу́шчанага (адуш.) |
злу́шчаную |
злу́шчанае |
злу́шчаныя (неадуш.) злу́шчаных (адуш.) |
| Т. |
злу́шчаным |
злу́шчанай злу́шчанаю |
злу́шчаным |
злу́шчанымі |
| М. |
злу́шчаным |
злу́шчанай |
злу́шчаным |
злу́шчаных |
Кароткая форма: злу́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
злу́шчаны
1. сня́тый, со́дранный, счи́щенный;
2. сгры́зенный;
1, 2 см. злу́шчыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)