злу́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. злу́чнасць
Р. злу́чнасці
Д. злу́чнасці
В. злу́чнасць
Т. злу́чнасцю
М. злу́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злу́чнасць ж. едине́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́чнасць, ‑і, ж.

Еднасць, адзінства. Святым агнём душа палала, І злучнасць-згоду адчувала Таемных чараў-сугалосся І чула шум тады калосся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сли́тность злі́тнасць, -ці ж., злу́чнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сою́з​I м.

1. (объединение нескольких государств в одно целое) саю́з, -за м.;

Сове́тский Сою́з ист. Саве́цкі Саю́з;

дипломати́ческий сою́з дыпламаты́чны саю́з;

2. (организация) саю́з, -за м., злу́чнасць, -ці ж.;

христиа́нский сою́з респу́блики хрысція́нскі саю́з (хрысція́нская злу́чнасць) рэспу́блікі;

Всесою́зный Ле́нинский Коммунисти́ческий Сою́з Молодёжи ист. Усесаю́зны Ле́нінскі Камуністы́чны Саю́з Мо́ладзі;

профессиона́льный сою́з прафесіяна́льны (прафесі́йны) саю́з;

3. (единение) саю́з, -за м.;

сою́з рабо́чего кла́сса и трудя́щихся масс крестья́нства ист. саю́з рабо́чага кла́са і працо́ўных мас сяля́нства;

4. (дружественное соглашение) саю́з, -за м.;

в сою́зе с ке́м-л. у саю́зе з кім-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)