зло́сніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зло́сніцкі зло́сніцкая зло́сніцкае зло́сніцкія
Р. зло́сніцкага зло́сніцкай
зло́сніцкае
зло́сніцкага зло́сніцкіх
Д. зло́сніцкаму зло́сніцкай зло́сніцкаму зло́сніцкім
В. зло́сніцкі (неадуш.)
зло́сніцкага (адуш.)
зло́сніцкую зло́сніцкае зло́сніцкія (неадуш.)
зло́сніцкіх (адуш.)
Т. зло́сніцкім зло́сніцкай
зло́сніцкаю
зло́сніцкім зло́сніцкімі
М. зло́сніцкім зло́сніцкай зло́сніцкім зло́сніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зло́сніцкі недоброжела́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зло́сніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да злосніка, уласцівы злосніку. Злосніцкі паклёп. Злосніцкія нагаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мае зло на каго-н.; вораг.

Сябры і злоснікі.

|| ж. зло́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зло́сніцкі, -ая, -ае.

Злосніцкія нагаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недоброжела́тельный нядобразычлі́вы; непрыхі́льны; зло́сніцкі, зласлі́вы; (враждебный) варо́жы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)