Зла́та

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Зла́та Зла́ты
Р. Зла́ты Зла́т
Д. Зла́це Зла́там
В. Зла́ту Зла́т
Т. Зла́тай
Зла́таю		 Зла́тамі
М. Зла́це Зла́тах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стове́жавы, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Які вылучаецца мноствам вежаў (пра горад, палац і пад.). Вось ты, стовежавая Злата Прага! Мележ. А як жа ты, мая зямля-радзіма, а дзе твае стовежавыя замкі? Ці ж іх мае прапрадзеды сівыя, умельцы-мудрацы, не будавалі? Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)