злама́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
злама́ны |
злама́ная |
злама́нае |
злама́ныя |
| Р. |
злама́нага |
злама́най злама́нае |
злама́нага |
злама́ных |
| Д. |
злама́наму |
злама́най |
злама́наму |
злама́ным |
| В. |
злама́ны (неадуш.) злама́нага (адуш.) |
злама́ную |
злама́нае |
злама́ныя (неадуш.) злама́ных (адуш.) |
| Т. |
злама́ным |
злама́най злама́наю |
злама́ным |
злама́нымі |
| М. |
злама́ным |
злама́най |
злама́ным |
злама́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
злама́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
злама́ны |
злама́ная |
злама́нае |
злама́ныя |
| Р. |
злама́нага |
злама́най злама́нае |
злама́нага |
злама́ных |
| Д. |
злама́наму |
злама́най |
злама́наму |
злама́ным |
| В. |
злама́ны (неадуш.) злама́нага (адуш.) |
злама́ную |
злама́нае |
злама́ныя (неадуш.) злама́ных (адуш.) |
| Т. |
злама́ным |
злама́най злама́наю |
злама́ным |
злама́нымі |
| М. |
злама́ным |
злама́най |
злама́ным |
злама́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
злама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
злама́ны |
злама́ная |
злама́нае |
злама́ныя |
| Р. |
злама́нага |
злама́най злама́нае |
злама́нага |
злама́ных |
| Д. |
злама́наму |
злама́най |
злама́наму |
злама́ным |
| В. |
злама́ны (неадуш.) злама́нага (адуш.) |
злама́ную |
злама́нае |
злама́ныя (неадуш.) злама́ных (адуш.) |
| Т. |
злама́ным |
злама́най злама́наю |
злама́ным |
злама́нымі |
| М. |
злама́ным |
злама́най |
злама́ным |
злама́ных |
Кароткая форма: злама́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
злама́ны
1. в разн. знач. сло́манный; искове́рканный; изло́манный;
2. прям., перен. сло́манный; сло́мленный;
3. воен. сло́манный, сло́мленный; смя́тый;
1-3 см. злама́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злама́ны і зло́маны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зламаць.
2. у знач. прым. Папсаваны, паламаны. Зламаны нож.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сло́манный злама́ны; палама́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сло́мленный злама́ны; палама́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смя́тый сов.
1. змя́ты; скаме́чаны;
2. злама́ны; см. смять.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)