зжыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зжыва́нне
Р. зжыва́ння
Д. зжыва́нню
В. зжыва́нне
Т. зжыва́ннем
М. зжыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зжыва́нне ср.

1. изжива́ние, изжи́тие;

2. разг. сжива́ние;

1, 2 см. зжыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зжываць — зжыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изжи́тие зжыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сжива́ние зжыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изжива́ние зжыва́нне, -ння ср.; выкаране́нне, -ння ср.; см. изжива́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партыза́ншчына, ‑ы, ж.

Разм.

1. Партызанская барацьба, партызанства. Успамін далёкага дзяцінства .. сплятаецца з пякуча-яскравымі карцінамі партызаншчыны. Зарэцкі. На стале перада мною стаіць люстэрка. Старое яно, ажно яшчэ з часоў партызаншчыны. Васілёнак.

2. перан. Бессістэмная і бяспланавая работа, для якой характэрна неарганізаванасць і анархія. Марудна і цяжка ідзе зжыванне партызаншчыны, пераадоленне стомленасці і разбэшчанасці, але яно ідзе ўперад не гледзячы ні на што. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)