зжава́ць, зжую́, зжуе́ш, зжуе́; зжуём, зжуяце́, зжую́ць; зжуй; зжава́ны; зак., што.

1. Пажаваўшы, з’есці.

2. Сапсаваць жаваннем.

Цяля зжавала кашулю.

|| незак. зжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зжава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зжую́ зжуё́м
2-я ас. зжуе́ш зжуяце́
3-я ас. зжуе́ зжую́ць
Прошлы час
м. зжава́ў зжава́лі
ж. зжава́ла
н. зжава́ла
Загадны лад
2-я ас. зжу́й зжу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зжава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зжава́ць сов.

1. (съесть, пережевать) сжева́ть;

з. кава́лак хле́ба — сжева́ть кусо́к хле́ба;

2. (жуя, испортить) изжева́ть, сжева́ть;

цяля́ ~ва́ла рука́ў блу́зкі — телёнок изжева́л рука́в блу́зки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжава́ць, зжую, зжуеш, зжуе; зжуём, зжуяце; зак., каго-што.

1. Пажаваўшы, з’есці. Зжаваць кавалак хлеба.

2. Сапсаваць што‑н. жаваннем. Цяля зжавала рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изжева́ть сов. зжава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сжева́ть сов. зжава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зжаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжо́ўваць несов. изжёвывать; см. зжава́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сабга́таць ’скамячыць’ (Янк.), сабга́каць ’зжаваць’ (Сл. ПЗБ). Да бгаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

схру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

З’есці, зжаваць, хрумстаючы. [Таразевіч:] — Ты што задумаўся? [Леановіч:] — Пра яду ўспомніў .. Эх, агурочак са смакам схрумстаў бы! С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)