зе́ўранне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зе́ўранне
Р. зе́ўрання
Д. зе́ўранню
В. зе́ўранне
Т. зе́ўраннем
М. зе́ўранні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зе́ўранне ср., разг. зия́ние; см. зе́ўраць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зия́ние​I ср.

1. (действие) зе́ўранне, -ння ср.;

2. (пустота, провал) права́л, -лу м., разг. зе́ўра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)