зені́тны, -ая, -ае.

1. гл. зеніт.

2. Прызначаны для стральбы па самалётах і іншых паветраных цэлях.

З. снарад.

З. кулямёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зені́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зені́тны зені́тная зені́тнае зені́тныя
Р. зені́тнага зені́тнай
зені́тнае		 зені́тнага зені́тных
Д. зені́тнаму зені́тнай зені́тнаму зені́тным
В. зені́тны (неадуш.)
зені́тнага (адуш.)		 зені́тную зені́тнае зені́тныя (неадуш.)
зені́тных (адуш.)
Т. зені́тным зені́тнай
зені́тнаю		 зені́тным зені́тнымі
М. зені́тным зені́тнай зені́тным зені́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зені́тны астр., воен. зени́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зені́тны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зеніту (у 1 знач.). Зенітная адлегласць.

зені́тны ​2, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для стральбы па паветраных цэлях (пра зброю). Зенітная гармата. Зенітны кулямёт. Зенітны снарад. // Аснашчаны такой зброяй (пра вайсковую часць). Зенітны дывізіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зені́т, -у, М -ні́це, м.

1. У астраноміі: найвышэйшы пункт нябеснай сферы, які знаходзіцца прама над галавой наглядальніка.

2. перан. Вышэйшая ступень, вяршыня чаго-н. (высок.).

З. славы.

|| прым. зені́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раке́тна-зені́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раке́тна-зені́тны раке́тна-зені́тная раке́тна-зені́тнае раке́тна-зені́тныя
Р. раке́тна-зені́тнага раке́тна-зені́тнай
раке́тна-зені́тнае		 раке́тна-зені́тнага раке́тна-зені́тных
Д. раке́тна-зені́тнаму раке́тна-зені́тнай раке́тна-зені́тнаму раке́тна-зені́тным
В. раке́тна-зені́тны (неадуш.)
раке́тна-зені́тнага (адуш.)		 раке́тна-зені́тную раке́тна-зені́тнае раке́тна-зені́тныя (неадуш.)
раке́тна-зені́тных (адуш.)
Т. раке́тна-зені́тным раке́тна-зені́тнай
раке́тна-зені́тнаю		 раке́тна-зені́тным раке́тна-зені́тнымі
М. раке́тна-зені́тным раке́тна-зені́тнай раке́тна-зені́тным раке́тна-зені́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зени́тный зені́тны;

зени́тное ору́дие воен. зені́тная гарма́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́двае, прысл.

1. На дзве часткі; папалам. Для адводу вачэй [Міця] яшчэ з раніцы пайшоў з касой у кусты, але не косіць, а пілуе рашпілем надвае зенітны снарад. Навуменка.

2. перан. Разм. Няпэўна, дапускаючы розныя варыянты.

•••

Бабка надвае варажыла (гадала) гл. бабка ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пулемёт кулямёт, -та м.;

ручно́й пулемёт ручны́ кулямёт;

станко́вый пулемёт станко́вы кулямёт;

зени́тный пулемёт зені́тны кулямёт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчырэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

1. Станавіцца, рабіцца больш шчырым (у 1–3 знач.). Дзень за днём адносіны .. [Рыгора] з імі [рабочымі] шчырэлі. Гартны.

2. Упарта, старанна, з запалам рабіць што‑н. І шчырэе з рання да цямна Дружная скрыпачая капэла. Барадулін.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Хутка, імкліва расці, буяць. Шчырэе жыта ў палях. Зенітны чэрвень. Найдоўгі дзень, найлепшы шлях. Дымок вячэрні. Семашкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)