зе́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зе́мскі зе́мская зе́мскае зе́мскія
Р. зе́мскага зе́мскай
зе́мскае
зе́мскага зе́мскіх
Д. зе́мскаму зе́мскай зе́мскаму зе́мскім
В. зе́мскі (неадуш.)
зе́мскага (адуш.)
зе́мскую зе́мскае зе́мскія (неадуш.)
зе́мскіх (адуш.)
Т. зе́мскім зе́мскай
зе́мскаю
зе́мскім зе́мскімі
М. зе́мскім зе́мскай зе́мскім зе́мскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зе́мскі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. зе́мскі зе́мскія
Р. зе́мскага зе́мскіх
Д. зе́мскаму зе́мскім
В. зе́мскага зе́мскіх
Т. зе́мскім зе́мскімі
М. зе́мскім зе́мскіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ро́чкі1 ’тэрміны судаводства ў гродскіх судах’ (Гарб.). З польск. roki (sądowe) ’тэрмін паўнамоцтва судоў’, ст.-польск. poroczkiземскія, павятовыя суды’. Да рок1 (гл.).

Ро́чкі2 ’верхавіны дрэў’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, з ’атожылкі на галінах, якія выраслі за адзін год’, гл. рок1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)