зе́йгер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зе́йгер |
зе́йгеры |
| Р. |
зе́йгера |
зе́йгераў |
| Д. |
зе́йгеру |
зе́йгерам |
| В. |
зе́йгер |
зе́йгеры |
| Т. |
зе́йгерам |
зе́йгерамі |
| М. |
зе́йгеры |
зе́йгерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зе́йгер техн. зе́йгер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)