зды́хля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зды́хля зды́хлі
Р. зды́хлі зды́хляў
Д. зды́хлю зды́хлям
В. зды́хлю зды́хляў
Т. зды́хлем зды́хлямі
М. зды́хлю зды́хлях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зды́хля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зды́хля зды́хлі
Р. зды́хлі зды́хляў
Д. зды́хлі зды́хлям
В. зды́хлю зды́хляў
Т. зды́хляй
зды́хляю		 зды́хлямі
М. зды́хлі зды́хлях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зды́хля м. и ж., прост. (о мужчине) до́хлый, дохля́тина; (о женщине) до́хлая, дохля́тина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зды́хля, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дохля́тина ж., разг. здыхля́ціна, -ны ж., здыхлі́на, -ны ж.; здыхата́, -ты́ ж., зды́хля, -лі ж., (о мужчине) здыхля́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)