здурне́ць гл. дурнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здурне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурне́ю здурне́ем
2-я ас. здурне́еш здурне́еце
3-я ас. здурне́е здурне́юць
Прошлы час
м. здурне́ў здурне́лі
ж. здурне́ла
н. здурне́ла
Загадны лад
2-я ас. здурне́й здурне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здурне́ць сов., разг.

1. одуре́ть;

2. прям., перен. сойти́ с ума́; рехну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здурне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Страціць розум; зрабіцца дурным (у 1, 2 знач.). — Здурнеў саўсім! Як разгарачыцца, сам не помніць, што кажа. Мележ. Трапляецца і разумнаму здурнець. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Страчваць разумовыя здольнасці, станавіцца дурным.

|| зак. адурне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і здурне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здурнець, здурэць, адурэць, адурнець, звар'яцець / пра старых: здзяцінець; ашалець, ачмурэць, ачумець, рэхнуцца (разм.) □ страціць розум, выжыць з розуму, звіхнуцца з розуму, з'ехаць з глузду

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

падурне́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -е́е; -е́ем, -е́еце, -е́юць; зак. (разм.).

Здурнець — пра ўсіх, многіх.

Няўжо яны падурнелі ўсе?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вздури́ться сов., прост. задуры́цца, здурне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абалване́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Здурнець, зрабіцца балваном.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адурне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і здурнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)