зду́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зду́жваю зду́жваем
2-я ас. зду́жваеш зду́жваеце
3-я ас. зду́жвае зду́жваюць
Прошлы час
м. зду́жваў зду́жвалі
ж. зду́жвала
н. зду́жвала
Загадны лад
2-я ас. зду́жвай зду́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зду́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зду́жваць несов., разг. оси́ливать, одолева́ть; побежда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зду́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да здужаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

1. каго-што. Узяць верх у барацьбе, бойцы; перамагчы.

Бароўся з тым, каго мог з.

2. што і з інф. Справіцца з тым, што патрабуе вялікіх фізічных намаганняў, многа працы.

Здужаў падняць на плечы мех.

3. перан., што. Засвоіць, зразумець (разм.).

З. курс фізікі.

|| незак. зду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сдюжа́ть несов., прост.

1. зду́жваць;

2. (выдерживать) вытры́мліваць, цярпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)