здубяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які страціў рухомасць, адчувальнасць ад холаду; зацвярдзелы, адубянелы.

Здубянелыя на марозе рукі.

З. ад сырасці плашч.

|| наз. здубяне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здубяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здубяне́лы здубяне́лая здубяне́лае здубяне́лыя
Р. здубяне́лага здубяне́лай
здубяне́лае		 здубяне́лага здубяне́лых
Д. здубяне́ламу здубяне́лай здубяне́ламу здубяне́лым
В. здубяне́лы (неадуш.)
здубяне́лага (адуш.)		 здубяне́лую здубяне́лае здубяне́лыя (неадуш.)
здубяне́лых (адуш.)
Т. здубяне́лым здубяне́лай
здубяне́лаю		 здубяне́лым здубяне́лымі
М. здубяне́лым здубяне́лай здубяне́лым здубяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здубяне́лы замёрзший, озя́бший, закочене́вший, закочене́лый, окочене́вший, окочене́лый; отверде́вший, отверде́лый, затверде́вший, затверде́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здубяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў рухомасць, адчувальнасць ад холаду (пра цела, часткі цела). Вось і сапёры. Адны з іх скончылі сваю працу і грэюць цяпер здубянелыя рукі і ногі. В. Вольскі. // Зацвярдзелы, злубянелы (пра адзенне). Соня пакінула на сябе здубянелы ад сырасці плашч. Гроднеў. Дзядзька памалу закасаў заскарузла-здубянелую зрэбную калашыну, агаліў рану. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здубе́лы, см. здубяне́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здубе́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і здубянелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)