здру́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здру́жваю здру́жваем
2-я ас. здру́жваеш здру́жваеце
3-я ас. здру́жвае здру́жваюць
Прошлы час
м. здру́жваў здру́жвалі
ж. здру́жвала
н. здру́жвала
Загадны лад
2-я ас. здру́жвай здру́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здру́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здру́жваць несов. сдружа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здру́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да здружыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; -у́жаны; зак., каго (што).

Звязаць дружбай, зблізіць.

Іх здружыла праца.

|| незак. здру́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сдружа́ть несов. здру́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)