Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здрабне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
здрабне́ю |
здрабне́ем |
| 2-я ас. |
здрабне́еш |
здрабне́еце |
| 3-я ас. |
здрабне́е |
здрабне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
здрабне́ў |
здрабне́лі |
| ж. |
здрабне́ла |
| н. |
здрабне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
здрабне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здрабне́ць сов. измельча́ть; обмельча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здрабне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Стаць дробным, драбнейшым (па велічыні, памерах). І ўдалечыні ўсё адсунулася назад, здрабнела і ледзь віднелася праз белую смугу зімовага дня. Чарнышэвіч. Вецер пачаў сунімацца, дождж здрабнеў, і ў небе крыху пасвятлела. Ляўданскі. // Схуднець, змізарнець. Твар здрабнеў.
2. перан. Страціць значнасць, стаць менш істотным. Работу сваю Марына палюбіла і праз нейкі месяц зразумела, што .. адразу здрабнелі ўсе іншыя інтарэсы. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драбне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
1. Станавіцца меншым па велічыні, памеры.
Лес паступова драбнеў.
Дождж драбнее.
2. перан. Траціць ранейшую значнасць.
Інтарэсы драбнеюць.
|| зак. здрабне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
|| наз. драбне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обмельча́ть сов.
1. (измельчать) разг. здрабне́ць;
2. перен. (утратить значительность) здрабне́ць;
3. обл. (обмелеть) абмяле́ць, абмяльчэ́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
измельча́тьI сов.
1. здрабне́ць;
2. (обмелеть) памяльчэ́ць, памяле́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здрабне́нне 1, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. здрабнець. Здрабненне плямён. Здрабненне жывёлы.
здрабне́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. здрабняць — здрабніць. Здрабненне кармоў. Здрабненне сіласнай масы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закажане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Спыніць рост, трапіўшы ў неспрыяльныя ўмовы; зачахнуць, здрабнець. Цяля закажанела. □ — Не падкармілі, Параска, палетак у час, закажанеў лён, — сказала Васіліна, не хаваючы сваёй нездаволенасці. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змізарне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Схудзець, здрабнець, асунуцца (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам). Бацька вельмі схуднеў, неяк змізарнеў і з твару і з постаці, прыгорбіўся, як бы ім завалодала старасць, якая вось-вось зусім сагне, скруціць чалавека. Сабаленка. // Зачахнуць, паблякнуць. Змізарнела маладое лісце на дрэвах, сцяліся на вішнях кветкі. Пташнікаў.
2. перан. Страціць былую веліч, значэнне і пад. Дваранскі род змізарнеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)