здрабне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здрабне́нне
Р. здрабне́ння
Д. здрабне́нню
В. здрабне́нне
Т. здрабне́ннем
М. здрабне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здрабне́нне ср. измельча́ние; обмельча́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здрабне́нне 1, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. здрабнець. Здрабненне плямён. Здрабненне жывёлы.

здрабне́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здрабняць — здрабніць. Здрабненне кармоў. Здрабненне сіласнай масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмельча́ние здрабне́нне, -ння ср.; см. обмельча́ть 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

измельча́ние

1. здрабне́нне, -ння ср.;

2. (обмеление) памяльчэ́нне, -ння ср., памяле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)