здрабне́лы, -ая, -ае.

Які здрабнеў, дробны, схуднелы.

З. твар.

Здрабнелая жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здрабне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здрабне́лы здрабне́лая здрабне́лае здрабне́лыя
Р. здрабне́лага здрабне́лай
здрабне́лае		 здрабне́лага здрабне́лых
Д. здрабне́ламу здрабне́лай здрабне́ламу здрабне́лым
В. здрабне́лы (неадуш.)
здрабне́лага (адуш.)		 здрабне́лую здрабне́лае здрабне́лыя (неадуш.)
здрабне́лых (адуш.)
Т. здрабне́лым здрабне́лай
здрабне́лаю		 здрабне́лым здрабне́лымі
М. здрабне́лым здрабне́лай здрабне́лым здрабне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здрабне́лы измельча́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здрабне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які здрабнеў; дробны, схуднелы, нязначны. Здрабнелы твар. Здрабнелая жывёла. □ Мастак адказвае за кожнае слова, за кожную коску, ён павінен помніць, што літаратура не церпіць дробных тэм, здрабнелых пачуццяў, бяздумнага апісальніцтва. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

измельча́вший

1. здрабне́лы;

2. (обмелевший) змяле́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змізарне́лы, -ая, -яе.

Схуднелы, здрабнелы (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам) або зачахлы, пабляклы (пра расліннасць).

Твар яго змізарнеў.

Маладое лісце змізарнела і зачахла.

|| наз. змізарне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закажане́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Недарослы з-за дрэннага догляду, запушчанасці; зачахлы, здрабнелы. На сялянскіх вазах дзядзькі прадавалі вялую бульбу, кавалак тонкага сала, закажанелае парася. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змізарне́лы, ‑ая, ‑ае.

Схудзелы, здрабнелы (пра твар, чалавека з пахудзелым тварам). Падымаецца з месца пажылая настаўніца з Прудка — змізарнелы, жоўты твар, на плячах сялянская хустка-канаплянка. Навуменка. // Зачахлы, пабляклы (пра расліннасць). Маладыя парасткі зусім заглушылі стары змізарнелы маліннік. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)