здо́рава, прысл. (разм.).
1. Вельмі моцна.
Ну і з. ж бухаюць гарматы.
2. Вельмі добра, выдатна.
Зроблена з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здо́рава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| здо́рава |
здараве́й |
найздараве́й |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здо́рава
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здо́рава
1. в знач. сказ. (полезно для здоровья) здо́рово;
дзе́цям з. спаць на све́жым паве́тры — де́тям здо́рово спать на све́жем во́здухе;
2. нареч., разг. здо́рово;
з. зро́блена — здо́рово сде́лано;
3. нареч. прохла́дно;
у ха́це з. — в избе́ прохла́дно;
4. в знач. сказ., разг. здо́рово;
вось гэ́та з.! — вот э́то здо́рово!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здо́рава, прысл.
Разм.
1. Добра, умела, па-майстэрску. Зроблена здорава.
2. Вельмі моцна. — І здорава ж бухаюць [гарматы] — ціха прамовіў Раман і сам сабе паківаў галавою. Колас. Асабліва здорава, зусім па-хатняму, пахла ў зямлянцы цыбуля. Брыль.
3. у знач. вык. Вельмі, надзвычай добра. — Ох, і здорава ж! Глядзіш, а ў цябе ад захаплення аж дух займае. Ракітны. — Вось гэта здорава! — не вытрымаў Рухавіты. — Значыць, самі рашылі змагацца са сваім злом? Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здо́рово нареч. (сильно, хорошо) прост. здо́рава.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здоро́воII в знач. сказ. (полезно для здоровья) прост. здо́рава.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Перамерзнуць, перазябнуць. [Сцяпан Віктаравіч:] — У самую халадэчу, вяртаючыся з вёскі, я здорава такі перакалеў. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аклі́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Адазвацца, падаць голас. Смуглявы малады чалавек толькі ўсміхнуўся і аклікнуўся адным словам: — Здорава! Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канваі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
Суправаджаць канвоем. Лясніцкі засмяяўся, — Здорава ж яны баяцца мяне, калі думаюць канваіраваць цэлай ротай. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)