Verbum

анлайнавы слоўнік

здзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Тое, што і драць (у 2 знач.).

З. скуру.

З. кару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здзіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здзіра́ць несов.

1. (кору, шкуру) сдира́ть, снима́ть; (резким движением снимать прикреплённое, надетое — ещё) срыва́ть;

2. (о струпе, прыще) сдира́ть, счёсывать, сковы́ривать;

3. разг. (цену и т.п.) сдира́ть, срыва́ть;

1-3 см. садра́ць ^{1, 2, 4}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да садраць, здзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзіраць — здзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдира́ть несов., прям., перен. здзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слу́пливать несов., разг. злу́пліваць, здзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзіра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да садрацца, здзерціся.

2. Зал. да здзіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здо́хлы, -ая, -ае.

1. Тое, што і дохлы.

Здзіраць скуру са здохлага каня.

2. перан. Слабы, кволы (разм.).

Чаго ён такі з. ў вас?

|| наз. здо́хласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцара́пывать несов., разг. здзіра́ць; (счищать) саскраба́ць, саскрэ́бваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)