здагна́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
здаганю́ |
здаго́нім |
| 2-я ас. |
здаго́ніш |
здаго́ніце |
| 3-я ас. |
здаго́ніць |
здаго́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
здагна́ў |
здагна́лі |
| ж. |
здагна́ла |
| н. |
здагна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
здагані́ |
здагані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
здагна́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здагна́ць, ‑ганю, ‑гоніш, ‑гоніць; зак., каго-што.
Разм. Тое, што і дагнаць. На пляцы Аляксея здагнаў хуткі газік. Мележ. Конь вырвецца — здагоніш і зловіш, а слова вырвецца — не зловіш. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да здагнаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)