здабыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здабыўны́ здабыўна́я здабыўно́е здабыўны́я
Р. здабыўно́га здабыўно́й
здабыўно́е		 здабыўно́га здабыўны́х
Д. здабыўно́му здабыўно́й здабыўно́му здабыўны́м
В. здабыўны́ (неадуш.)
здабыўно́га (адуш.)		 здабыўну́ю здабыўно́е здабыўны́я (неадуш.)
здабыўны́х (адуш.)
Т. здабыўны́м здабыўно́й
здабыўно́ю		 здабыўны́м здабыўны́мі
М. здабыўны́м здабыўно́й здабыўны́м здабыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здабыўны́ добыва́ющий;

~на́я прамысло́васць — добыва́ющая промы́шленность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабыўны́, ‑ая, ‑ое.

У выразе: здабыўная прамысловасць — тое, што і здабываючая прамысловасць (гл. прамысловасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахо́дча-здабыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прахо́дча-здабыўны́ прахо́дча-здабыўна́я прахо́дча-здабыўно́е прахо́дча-здабыўны́я
Р. прахо́дча-здабыўно́га прахо́дча-здабыўно́й
прахо́дча-здабыўно́е		 прахо́дча-здабыўно́га прахо́дча-здабыўны́х
Д. прахо́дча-здабыўно́му прахо́дча-здабыўно́й прахо́дча-здабыўно́му прахо́дча-здабыўны́м
В. прахо́дча-здабыўны́ (неадуш.)
прахо́дча-здабыўно́га (адуш.)		 прахо́дча-здабыўну́ю прахо́дча-здабыўно́е прахо́дча-здабыўны́я (неадуш.)
прахо́дча-здабыўны́х (адуш.)
Т. прахо́дча-здабыўны́м прахо́дча-здабыўно́й
прахо́дча-здабыўно́ю		 прахо́дча-здабыўны́м прахо́дча-здабыўны́мі
М. прахо́дча-здабыўны́м прахо́дча-здабыўно́й прахо́дча-здабыўны́м прахо́дча-здабыўны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здабыва́ючы прил., эк., см. здабыўны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

добыва́ющий

1. прич. які́ (што) здабыва́е;

2. прил., эк. здабыўны́, здабыва́ючы;

добыва́ющая промы́шленность здабыўна́я (здабыва́ючая) прамысло́васць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)