здабы́члівы, -ая, -ае (разм.).

Удачлівы ў здабычы.

З. рыбалоў.

|| наз. здабы́члівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здабы́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здабы́члівы здабы́члівая здабы́члівае здабы́члівыя
Р. здабы́члівага здабы́члівай
здабы́члівае		 здабы́члівага здабы́члівых
Д. здабы́чліваму здабы́члівай здабы́чліваму здабы́члівым
В. здабы́члівы (неадуш.)
здабы́члівага (адуш.)		 здабы́члівую здабы́члівае здабы́члівыя (неадуш.)
здабы́члівых (адуш.)
Т. здабы́члівым здабы́члівай
здабы́чліваю		 здабы́члівым здабы́члівымі
М. здабы́члівым здабы́члівай здабы́члівым здабы́члівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здабы́члівы разг., в разн. знач. добы́чливый;

з. рыба́к — добы́чливый рыба́к;

~вае палява́нне — добы́чливая охо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабы́члівы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, які ўмее шмат здабываць (паляваннем, промыслам і пад.). Пра здабычлівага рыбалова гавораць: «яму шанцуе», «ён мае рыбацкае шчасце». Матрунёнак.

2. Які дае, прыносіць вялікую здабычу; выгадны. Здабычлівае паляванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добы́чливый прост., в разн. знач. здабы́члівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)