згі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. згі́н згі́ны
Р. згі́ну згі́наў
Д. згі́ну згі́нам
В. згі́н згі́ны
Т. згі́нам згі́намі
М. згі́не згі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

згін (род. згі́ну) м., см. згіб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. згі́на згі́ны
Р. згі́ны згі́н
Д. згі́не згі́нам
В. згі́ну згі́ны
Т. згі́най
згі́наю		 згі́намі
М. згі́не згі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)