згуртава́ны, -ая, -ае.

Дружны, аднадушны, арганізаваны.

З. калектыў.

|| наз. згуртава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згуртава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згуртава́ны згуртава́ная згуртава́нае згуртава́ныя
Р. згуртава́нага згуртава́най
згуртава́нае		 згуртава́нага згуртава́ных
Д. згуртава́наму згуртава́най згуртава́наму згуртава́ным
В. згуртава́ны (неадуш.)
згуртава́нага (адуш.)		 згуртава́ную згуртава́нае згуртава́ныя (неадуш.)
згуртава́ных (адуш.)
Т. згуртава́ным згуртава́най
згуртава́наю		 згуртава́ным згуртава́нымі
М. згуртава́ным згуртава́най згуртава́ным згуртава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згуртава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згуртава́ны згуртава́ная згуртава́нае згуртава́ныя
Р. згуртава́нага згуртава́най
згуртава́нае		 згуртава́нага згуртава́ных
Д. згуртава́наму згуртава́най згуртава́наму згуртава́ным
В. згуртава́ны (неадуш.)
згуртава́нага (адуш.)		 згуртава́ную згуртава́нае згуртава́ныя (неадуш.)
згуртава́ных (адуш.)
Т. згуртава́ным згуртава́най
згуртава́наю		 згуртава́ным згуртава́нымі
М. згуртава́ным згуртава́най згуртава́ным згуртава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згуртава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згуртава́ны згуртава́ная згуртава́нае згуртава́ныя
Р. згуртава́нага згуртава́най
згуртава́нае		 згуртава́нага згуртава́ных
Д. згуртава́наму згуртава́най згуртава́наму згуртава́ным
В. згуртава́ны (неадуш.)
згуртава́нага (адуш.)		 згуртава́ную згуртава́нае згуртава́ныя (неадуш.)
згуртава́ных (адуш.)
Т. згуртава́ным згуртава́най
згуртава́наю		 згуртава́ным згуртава́нымі
М. згуртава́ным згуртава́най згуртава́ным згуртава́ных

Кароткая форма: згуртава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згуртава́ны

1. со́бранный; сколо́ченный;

2. перен. сплочённый, спа́янный;

1, 2 см. згуртава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згуртава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад згуртаваць.

2. перан.; у знач. прым. Прасякнуты аднадушшам; дружны. Згуртаваны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ядна́ны, -ая, -ае.

Дружны, аднадушны, згуртаваны.

З. калектыў.

|| наз. з’ядна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маналі́тны, -ая, -ае.

1. гл. маналіт.

2. перан. Моцна згуртаваны, з’яднаны.

Маналітная армія.

|| наз. маналі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объединённый аб’ядна́ны; (сплочённый) згуртава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплочённый

1. прич. збі́ты, звя́заны;

2. прич., перен. згуртава́ны, з’ядна́ны, аб’ядна́ны; см. сплоти́ть;

3. прил. (единодушный) згуртава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)