згрэбены - Пошук

згрэ́бены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	згрэ́бены	згрэ́беная	згрэ́бенае	згрэ́беныя
Р.	згрэ́бенага	згрэ́бенай згрэ́бенае	згрэ́бенага	згрэ́беных
Д.	згрэ́бенаму	згрэ́бенай	згрэ́бенаму	згрэ́беным
В.	згрэ́бены (неадуш.) згрэ́бенага (адуш.)	згрэ́беную	згрэ́бенае	згрэ́беныя (неадуш.) згрэ́беных (адуш.)
Т.	згрэ́беным	згрэ́бенай згрэ́бенаю	згрэ́беным	згрэ́бенымі
М.	згрэ́беным	згрэ́бенай	згрэ́беным	згрэ́беных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згрэ́бены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	згрэ́бены	згрэ́беная	згрэ́бенае	згрэ́беныя
Р.	згрэ́бенага	згрэ́бенай згрэ́бенае	згрэ́бенага	згрэ́беных
Д.	згрэ́бенаму	згрэ́бенай	згрэ́бенаму	згрэ́беным
В.	згрэ́бены (неадуш.) згрэ́бенага (адуш.)	згрэ́беную	згрэ́бенае	згрэ́беныя (неадуш.) згрэ́беных (адуш.)
Т.	згрэ́беным	згрэ́бенай згрэ́бенаю	згрэ́беным	згрэ́бенымі
М.	згрэ́беным	згрэ́бенай	згрэ́беным	згрэ́беных

Кароткая форма: згрэ́бена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згрэ́бены в разн. знач. сгребённый; ску́ченный; см. згрэ́бці ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгребённый

1. згрэ́бены, мног. пазграба́ны;

2. зго́рнуты, мног. пазго́ртваны;

3. згрэ́бены, мног. пазграба́ны, скіда́ны, мног. паскіда́ны; см. сгрести́^1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрэ́бці, зграбу́, зграбе́ш, зграбе́; зграбём, зграбяце́, зграбу́ць; згроб, згрэ́бла; зграбі́; згрэ́бены; зак.

1. што. Грабучы, сабраць у адно месца (што-н. сыпкае, рассыпістае).

З. сена.

З. вуголле ў кучу.

2. што. Грабучы, скінуць.

З. снег з даху.

3. каго-што. Хуткім махам, рухам узяць што-н. або з сілай схапіць, абхапіць каго-н. (разм.).

З. ў ахапак.

|| незак. зграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́ченный

1. (о сене) згрэ́бены (скі́даны, зго́рнуты, ссу́нуты) у ку́чу (у ку́чы);

2. (помещающийся в тесноте) ску́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зрэ́б’е ’грубая кудзеля, якая аддзяляецца пры трапанні льну; палатно з такой кудзелі’ (ТСБМ). Славац. zrebe ’другаякасная пража’, славен. izgrebȋ ’тс’. Ц.-слав. изгребиѥ ’кудзеля’, ст.-слав. изгребь. Параўн. зрэбя, зрабіна́, згрэбліна, згрэбены (Сл. паўн.-зах.). Ст.-рус. изгребье ’тс’. Ст.-бел. згребнина (1540, Марч., дыс.). Ад дзеяслова jьz‑greb‑ati з суф. ‑ije: jьzgrebije з далейшай стратай між зычнымі ‑g‑ і пачатковага jь‑. Гл. яшчэ грэбці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum