згры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; згры́з, -зла; згры́зены; зак.

1. што. З’есці грызучы.

З. сухар.

2. што. Сапсаваць грызучы.

З. аловак.

3. перан., каго (што). Змучыць (пра гора, сумненне і пад.).

|| незак. згрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згры́зці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згрызу́ згрызё́м
2-я ас. згрызе́ш згрызяце́
3-я ас. згрызе́ згрызу́ць
Прошлы час
м. згры́з згры́злі
ж. згры́зла
н. згры́зла
Загадны лад
2-я ас. згрызі́ згрызі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час згры́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згры́зці сов.

1. (съесть грызя) сгрызть; сглода́ть; (верхний слой — ещё) обгры́зть;

2. (грызя, повредить поверхность чего-л.) изгры́зть; изглода́ть;

3. (грызя, свалить) перегры́зть;

бабры́ ~злі маладу́ю асі́нку — бобры́ перегры́зли молоду́ю оси́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; зак., каго-што.

Разм.

1. Грызучы, з’есці. Згрызці кавалак цукру. Згрызці сухар. // Пагрызці, сапсаваць паверхню чаго‑н. Зайцы згрызлі кару дрэў. // Перагрызшы, паваліць. Бабры згрызлі некалькі асінак і збудавалі хатку.

2. перан. Змучыць (пра гора, сумненне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазгрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Згрызці ўсё, многае.

Бабры пазгрызалі асіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изгры́зть сов. згры́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изглода́ть сов. згры́зці; абгры́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгрызть сов., разг. згры́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растачы́ць², -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць у многіх месцах.

Шашаль растачыў сцяну.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)