згрува́сціць гл. грувасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згрува́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згрува́шчу згрува́сцім
2-я ас. згрува́сціш згрува́сціце
3-я ас. згрува́сціць згрува́сцяць
Прошлы час
м. згрува́сціў згрува́сцілі
ж. згрува́сціла
н. згрува́сціла
Загадны лад
2-я ас. згрува́сці згрува́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час згрува́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згрува́сціць сов. беспоря́дочно свали́ть в ку́чу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрува́сціць, ‑вашчу, ‑васціш, ‑васціць; зак., каго-што.

Бязладна зваліць у кучу. Згрувасціць кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грува́сціць, -ва́шчу, -ва́сціш, -ва́сціць; незак., што.

Бязладна навальваць адзін прадмет на другі.

Г. мэблю.

Г. падрабязнасці (перан.).

|| зак. згрува́сціць, -а́шчу, -а́сціш, -а́сціць; -а́шчаны і нагрува́сціць, -а́шчу, -а́сціш, -а́сціць; -а́шчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згрува́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згрувасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згрува́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад згрувасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)