згрубе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згрубе́ю згрубе́ем
2-я ас. згрубе́еш згрубе́еце
3-я ас. згрубе́е згрубе́юць
Прошлы час
м. згрубе́ў згрубе́лі
ж. згрубе́ла
н. згрубе́ла
Загадны лад
2-я ас. згрубе́й згрубе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час згрубе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згрубе́ць сов., разг. огрубе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрубе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее.

Зак. да грубець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)