зграшы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зграшу́ |
згрэ́шым |
| 2-я ас. |
згрэ́шыш |
згрэ́шыце |
| 3-я ас. |
згрэшы́ць |
згрэ́шаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зграшы́ў |
зграшы́лі |
| ж. |
зграшы́ла |
| н. |
зграшы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зграшы́ |
зграшы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зграшы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зграшы́ць сов., разг. согреши́ть;
з. су́праць і́сціны — согреши́ть про́тив и́стины
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зграшы́ць, зграшу, згрэшыш, згрэшыць.
Зак. да грашыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
согреши́ть сов. саграшы́ць, зграшы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)