зго́рблены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́рблены зго́рбленая зго́рбленае зго́рбленыя
Р. зго́рбленага зго́рбленай
зго́рбленае		 зго́рбленага зго́рбленых
Д. зго́рбленаму зго́рбленай зго́рбленаму зго́рбленым
В. зго́рблены (неадуш.)
зго́рбленага (адуш.)		 зго́рбленую зго́рбленае зго́рбленыя (неадуш.)
зго́рбленых (адуш.)
Т. зго́рбленым зго́рбленай
зго́рбленаю		 зго́рбленым зго́рбленымі
М. зго́рбленым зго́рбленай зго́рбленым зго́рбленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́рблены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́рблены зго́рбленая зго́рбленае зго́рбленыя
Р. зго́рбленага зго́рбленай
зго́рбленае		 зго́рбленага зго́рбленых
Д. зго́рбленаму зго́рбленай зго́рбленаму зго́рбленым
В. зго́рблены (неадуш.)
зго́рбленага (адуш.)		 зго́рбленую зго́рбленае зго́рбленыя (неадуш.)
зго́рбленых (адуш.)
Т. зго́рбленым зго́рбленай
зго́рбленаю		 зго́рбленым зго́рбленымі
М. зго́рбленым зго́рбленай зго́рбленым зго́рбленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́рблены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́рблены зго́рбленая зго́рбленае зго́рбленыя
Р. зго́рбленага зго́рбленай
зго́рбленае		 зго́рбленага зго́рбленых
Д. зго́рбленаму зго́рбленай зго́рбленаму зго́рбленым
В. зго́рблены (неадуш.)
зго́рбленага (адуш.)		 зго́рбленую зго́рбленае зго́рбленыя (неадуш.)
зго́рбленых (адуш.)
Т. зго́рбленым зго́рбленай
зго́рбленаю		 зго́рбленым зго́рбленымі
М. зго́рбленым зго́рбленай зго́рбленым зго́рбленых

Кароткая форма: зго́рблена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зго́рблены сго́рбленный; ссуту́ленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зго́рблены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад згорбіць.

2. у знач. прым. Сагнуты (ад старасці, хваробы); сутулаваты. Згорблены, з нездаровым, ацёчным тварам, выціраючы рукі кашлатым ручніком, [доктар] падышоў да раненага. Мележ.

3. перан.; у знач. прым. Пакрыўлены, перакошаны. Пахне дзёгцем, потам, рыжаю аўчынай, Цішыня ў хаце згорбленай, старой. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сго́рбленный зго́рблены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссуту́ленный ссуту́лены, зго́рблены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согбе́нный уст. зго́рблены, сагну́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пахі́лы, -ая, -ае.

1. Які пахіліўся, пакасіўся.

Пахілая бяроза.

Пахілая будыніна.

2. Згорблены (пра чалавека).

3. Які паступова паніжаецца, пакаты.

П. ўзгорак.

|| наз. пахі́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суту́лаваты, ‑ая, ‑ае.

Крыху згорблены. Лысы, лоб круты, маршчыністы. Сам [Бухберг] сутулаваты, прысадзісты .. Адзеты бедна, але па-інтэлігенцку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)