зго́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зго́нны зго́нная зго́ннае зго́нныя
Р. зго́ннага зго́ннай
зго́ннае		 зго́ннага зго́нных
Д. зго́ннаму зго́ннай зго́ннаму зго́нным
В. зго́нны (неадуш.)
зго́ннага (адуш.)		 зго́нную зго́ннае зго́нныя (неадуш.)
зго́нных (адуш.)
Т. зго́нным зго́ннай
зго́ннаю		 зго́нным зго́ннымі
М. зго́нным зго́ннай зго́нным зго́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зго́нны сго́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгонный

1. зго́нны;

2. (о лесе, плотах) сплаўны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)