зго́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зго́ены |
зго́еная |
зго́енае |
зго́еныя |
| Р. |
зго́енага |
зго́енай зго́енае |
зго́енага |
зго́еных |
| Д. |
зго́енаму |
зго́енай |
зго́енаму |
зго́еным |
| В. |
зго́ены (неадуш.) зго́енага (адуш.) |
зго́еную |
зго́енае |
зго́еныя (неадуш.) зго́еных (адуш.) |
| Т. |
зго́еным |
зго́енай зго́енаю |
зго́еным |
зго́енымі |
| М. |
зго́еным |
зго́енай |
зго́еным |
зго́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зго́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зго́ены |
зго́еная |
зго́енае |
зго́еныя |
| Р. |
зго́енага |
зго́енай зго́енае |
зго́енага |
зго́еных |
| Д. |
зго́енаму |
зго́енай |
зго́енаму |
зго́еным |
| В. |
зго́ены (неадуш.) зго́енага (адуш.) |
зго́еную |
зго́енае |
зго́еныя (неадуш.) зго́еных (адуш.) |
| Т. |
зго́еным |
зго́енай зго́енаю |
зго́еным |
зго́енымі |
| М. |
зго́еным |
зго́енай |
зго́еным |
зго́еных |
Кароткая форма: зго́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зго́ены разг. изле́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)