згні́сці гл. гнісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згні́сці

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згнію́ згніё́м
2-я ас. згніе́ш згніяце́
3-я ас. згніе́ згнію́ць
Прошлы час
м. згні́ў згнілі́
ж. згніла́
н. згніло́
Загадны лад
2-я ас. згні́й згні́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час згні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згні́сці сов.

1. сгнить; изгни́ть; (подвергнуться гниению — ещё) разложи́ться; (обратиться в труху — ещё) истле́ть;

до́шкі ўсе згнілі́ — до́ски все сгни́ли (изгни́ли);

ры́ба згніла́ — ры́ба сгнила́ (разложи́лась);

матэ́рыя згніла́ — мате́рия сгнила́ (изгнила́, истле́ла);

2. перен. сгнить;

з. ў турме́ — сгнить в тюрьме́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згні́сці і згніць, згнію, згніеш, згніе; згніём, згніяце.

1. Стаць гнілым, распасціся ў працэсе гніення. Сена згніло пад дажджом. □ Хата зусім згніла і асела. Чорны. // перан. Заняпасці, аджыць. Свет стары да астатку згніў. Дудар.

2. перан. Загінуць ад цяжкіх умоў жыцця. Згніць у турме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гні́сці і гніць, гнію́, гніе́ш, гніе́; гніём, гніяце́, гнію́ць; гніў, гніла́, -ло́; незак.

1. Станавіцца гнілым пад уздзеяннем мікраарганізмаў.

Сена гніе.

2. перан. Цяжка жыць, гібець.

Г. у акопах.

|| зак. згні́сці і згніць, -гнію́, -гніе́ш, -гніе́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згні́ць сов., см. згні́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгнить сов., разг. згніць, згні́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагні́сці і прагні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́, -нію́ць; зак.

Згнісці, згніць наскрозь.

Падлога прагніла.

|| незак. прагніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згніва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згнісці, згніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгнить сов., прям., перен. згні́сці, згніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)