згно́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згно́ены згно́еная згно́енае згно́еныя
Р. згно́енага згно́енай
згно́енае		 згно́енага згно́еных
Д. згно́енаму згно́енай згно́енаму згно́еным
В. згно́ены (неадуш.)
згно́енага (адуш.)		 згно́еную згно́енае згно́еныя (неадуш.)
згно́еных (адуш.)
Т. згно́еным згно́енай
згно́енаю		 згно́еным згно́енымі
М. згно́еным згно́енай згно́еным згно́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згно́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згно́ены згно́еная згно́енае згно́еныя
Р. згно́енага згно́енай
згно́енае		 згно́енага згно́еных
Д. згно́енаму згно́енай згно́енаму згно́еным
В. згно́ены (неадуш.)
згно́енага (адуш.)		 згно́еную згно́енае згно́еныя (неадуш.)
згно́еных (адуш.)
Т. згно́еным згно́енай
згно́енаю		 згно́еным згно́енымі
М. згно́еным згно́енай згно́еным згно́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згно́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згно́ены згно́еная згно́енае згно́еныя
Р. згно́енага згно́енай
згно́енае		 згно́енага згно́еных
Д. згно́енаму згно́енай згно́енаму згно́еным
В. згно́ены (неадуш.)
згно́енага (адуш.)		 згно́еную згно́енае згно́еныя (неадуш.)
згно́еных (адуш.)
Т. згно́еным згно́енай
згно́енаю		 згно́еным згно́енымі
М. згно́еным згно́енай згно́еным згно́еных

Кароткая форма: згно́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згно́ены прям., перен. сгноённый; см. згнаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згно́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад згнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгноённый згно́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнаі́ць, гнаю́, гно́іш, гно́іць; незак., каго-што.

1. Прыводзіць у стан гніення.

Г. дабро.

2. перан. Доўгі час трымаць каго-н. у невыносна цяжкіх умовах для жыцця.

Г. у турме.

|| зак. згнаі́ць, згнаю́, згно́іш, згно́іць; згно́ены.

|| наз. гнае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)