згнаі́ць гл. гнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згнаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згнаю́ згно́ім
2-я ас. згно́іш згно́іце
3-я ас. згно́іць згно́яць
Прошлы час
м. згнаі́ў згнаі́лі
ж. згнаі́ла
н. згнаі́ла
Загадны лад
2-я ас. згнаі́ згнаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час згнаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згнаі́ць сов., прям., перен. сгнои́ть;

з. бу́льбу — сгнои́ть карто́фель;

з. у астро́зе — сгнои́ть в остро́ге

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згнаі́ць, згнаю, згноіш, згноіць; зак., каго-што.

Дапусціць да гніення, зрабіць непрыгодным для ўжывання. — Не на пана працуем, — сказаў Кірыла, — усё гэта наша, калгаснае... Сабе ж горш, зробім, калі згноім жыта. Гурскі. // перан. Загубіць (у турме, ссылцы і пад.) цяжкімі ўмовамі жыцця. [Ураднік] лаяўся, гразіў, абяцаў арыштаваць і згнаіць у турме, спрабаваў купіць ліслівасцю, але Агапа стаяла на сваім. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнаі́ць, гнаю́, гно́іш, гно́іць; незак., каго-што.

1. Прыводзіць у стан гніення.

Г. дабро.

2. перан. Доўгі час трымаць каго-н. у невыносна цяжкіх умовах для жыцця.

Г. у турме.

|| зак. згнаі́ць, згнаю́, згно́іш, згно́іць; згно́ены.

|| наз. гнае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сгнои́ть сов., разг., прям., перен. згнаі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагнаі́ць, -гнаю́, -гно́іш, -гно́іць; -гно́ены; зак.

1. што. Выклікаць нагнаенне чаго-н.

Н. рану.

2. чаго. Згнаіць у нейкай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згно́ены прям., перен. сгноённый; см. згнаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згно́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згно́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад згнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)