зглыну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зглыну́ |
зглынё́м |
| 2-я ас. |
зглыне́ш |
зглыняце́ |
| 3-я ас. |
зглыне́ |
зглыну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зглыну́ў |
зглыну́лі |
| ж. |
зглыну́ла |
| н. |
зглыну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зглыні́ |
зглыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зглыну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зглыну́ць сов., разг. проглоти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зглыну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Разм. Праглынуць што‑н. Зглынуць лякарства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зглына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зглынуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)