згла́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. згла́джваю згла́джваем
2-я ас. згла́джваеш згла́джваеце
3-я ас. згла́джвае згла́джваюць
Прошлы час
м. згла́джваў згла́джвалі
ж. згла́джвала
н. згла́джвала
Загадны лад
2-я ас. згла́джвай згла́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час згла́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згла́джваць несов.

1. сгла́живать; изгла́живать;

2. перен. сгла́живать, скра́шивать;

1, 2 см. згла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Выраўнаваць, знікнуць, разгладжваючы, раўнуючы.

З. няроўнасці.

З. шурпатасць.

2. перан. Зрабіць менш прыметным, змякчыць.

З. супярэчнасці.

Згладзіць вострыя вуглы (кніжн.) — змякчыць вастрыню супярэчнасцей.

|| незак. згла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згладжваць — згладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгла́живать несов., прям., перен. згла́джваць; см. сгла́дить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгла́живать несов.

1. згла́джваць; (стирать) сціра́ць;

изгла́живать из па́мяти згла́джваць (сціра́ць) з па́мяці;

2. (уничтожать) знішча́ць; сціра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згла́джвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да згладзіцца.

2. Зал. да згладжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флейцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што і без дап.

Спец. Згладжваць свежапафарбаваную паверхню флейцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шустава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Спец. Згладжваць шустам няроўнасці, выдаляць іржу і пад. у ствале ружжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)