згла́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
згла́джваю |
згла́джваем |
| 2-я ас. |
згла́джваеш |
згла́джваеце |
| 3-я ас. |
згла́джвае |
згла́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
згла́джваў |
згла́джвалі |
| ж. |
згла́джвала |
| н. |
згла́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
згла́джвай |
згла́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
згла́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
згла́джваць несов.
1. сгла́живать; изгла́живать;
2. перен. сгла́живать, скра́шивать;
1, 2 см. згла́дзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да згладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.
1. Выраўнаваць, знікнуць, разгладжваючы, раўнуючы.
З. няроўнасці.
З. шурпатасць.
2. перан. Зрабіць менш прыметным, змякчыць.
З. супярэчнасці.
◊
Згладзіць вострыя вуглы (кніжн.) — змякчыць вастрыню супярэчнасцей.
|| незак. згла́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
згла́джванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. згладжваць — згладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сгла́живать несов., прям., перен. згла́джваць; см. сгла́дить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изгла́живать несов.
1. згла́джваць; (стирать) сціра́ць;
изгла́живать из па́мяти згла́джваць (сціра́ць) з па́мяці;
2. (уничтожать) знішча́ць; сціра́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згла́джвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да згладзіцца.
2. Зал. да згладжваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флейцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што і без дап.
Спец. Згладжваць свежапафарбаваную паверхню флейцам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шустава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
Спец. Згладжваць шустам няроўнасці, выдаляць іржу і пад. у ствале ружжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)