Verbum

анлайнавы слоўнік

згаса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згаса́нне ср., прям., перен. угаса́ние, погаса́ние, потуха́ние; см. згаса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згасаць — згаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаса́ние

1. згаса́нне, -ння ср.;

2. згаса́нне, -ння ср.;

3. паміра́нне, -ння ср., кана́нне, -ння ср.; см. угаса́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погаса́ние патуха́нне, -ння ср., пагаса́нне, -ння ср.; (угасание) згаса́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утуше́ние

1. гашэ́нне, -ння ср., тушэ́нне, -ння ср.; см. утуша́ть;

2. пагаса́нне, -ння ср., патуха́нне, -ння ср.; згаса́нне, -ння ср., затуха́нне, -ння ср.; см. утуша́ться¹.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)