згалі́ць, згалю́, зго́ліш, зго́ліць; зго́лены; зак.

Зрэзаць брытвай.

З. вусы.

|| незак. зго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згалю́ зго́лім
2-я ас. зго́ліш зго́ліце
3-я ас. зго́ліць зго́ляць
Прошлы час
м. згалі́ў згалі́лі
ж. згалі́ла
н. згалі́ла
Загадны лад
2-я ас. згалі́ згалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час згалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згалі́ць сов. сбрить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згалі́ць, згалю, зголіш, зголіць; зак., што.

Зрэзаць брытвай (валасы); збрыць. [Міронаў] узяў кавалачак люстэрка, брытву.. і згаліў свае заліхвацкія чорныя вусы. Гарбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́льваць гл. згаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сбрить сов. згалі́ць, збрыць;

сбрить бо́роду згалі́ць (збрыць) бараду́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да згаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

Пагаліць, згаліць з бакоў або па краях; падбрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазгаля́ць

‘згаліць, збрыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазгаля́ю пазгаля́ем
2-я ас. пазгаля́еш пазгаля́еце
3-я ас. пазгаля́е пазгаля́юць
Прошлы час
м. пазгаля́ў пазгаля́лі
ж. пазгаля́ла
н. пазгаля́ла
Загадны лад
2-я ас. пазгаля́й пазгаля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазгаля́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)