згале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. згале́нне
Р. згале́ння
Д. згале́нню
В. згале́нне
Т. згале́ннем
М. згале́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згале́нне ср. обнища́ние, разоре́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згале́нне, ‑я, н.

Стан згалелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обнища́ние ср. збядне́нне, -ння ср., згале́нне, -ння ср.; жабра́цтва, -ва ср., гале́ча, -чы ж., убо́гасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоре́ние

1. (действие) разбурэ́нне, -ння ср.; спусташэ́нне, -ння ср.; разарэ́нне, -ння ср.; давядзе́нне да гале́чы;

2. (состояние) разарэ́нне, -ння ср., збядне́нне, -ння ср., згале́нне, -ння ср.; см. разори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)