звяро́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звяро́ўнік |
звяро́ўнікі |
| Р. |
звяро́ўніка |
звяро́ўнікаў |
| Д. |
звяро́ўніку |
звяро́ўнікам |
| В. |
звяро́ўнік |
звяро́ўнікі |
| Т. |
звяро́ўнікам |
звяро́ўнікамі |
| М. |
звяро́ўніку |
звяро́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звяро́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
звяро́ўнік |
звяро́ўнікі |
| Р. |
звяро́ўніка |
звяро́ўнікаў |
| Д. |
звяро́ўніку |
звяро́ўнікам |
| В. |
звяро́ўніка |
звяро́ўнікаў |
| Т. |
звяро́ўнікам |
звяро́ўнікамі |
| М. |
звяро́ўніку |
звяро́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)