звя́знік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. звя́знік
Р. звя́зніку
Д. звя́зніку
В. звя́знік
Т. звя́знікам
М. звя́зніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звя́знік, -ку м., бот. связни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́знік, ‑а, м.

Спец. Частка тычынкі, якая злучае палавінкі пыльніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

связни́к бот. звя́знік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)