звягня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. звягня́
Р. звягні́
Д. звягні́
В. звягню́
Т. звягнёй
звягнёю
М. звягні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звягня́ ж., прост., см. звя́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звягня́, ‑і, ж.

Разм. Звяга. Ніхто звягні не любіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаворка, гутарка, размова; звягня (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)