Verbum

анлайнавы слоўнік

зво́зіць гл. звезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зво́зіць несов.

1. в разн. знач. свози́ть; см. зве́зці ¹;

2. (захватывать с собой, похищать) увози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́зіць, звожу, звозіш, звозіць.

Незак. да звезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́зці, звязу́, звязе́ш, звязе́; звязём, звезяце́, звязу́ць; звёз, зве́зла; звязі́; зве́зены; зак., каго-што.

1. Возячы, даставіць куды-н., перавезці (пра ўсё, многае).

З. каменне ў кучу.

З. хлеб з поля.

2. Везучы, перамясціць зверху ўніз.

З. воз з гары.

3. Ад’язджаючы, непрыметна ўзяць з сабой і адвезці куды-н.

Паехаў і кнігу звёз.

|| незак. зво́зіць, зво́жу, зво́зіш, зво́зіць.

|| наз. звоз, -у, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звазі́ць, зважу́, зво́зіш, зво́зіць; зак., каго-што.

Адвезці і прывезці назад.

З. дзіця да доктара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назво́зіць, -зво́жу, -зво́зіш, -зво́зіць; зак., каго-чаго.

Звезці вялікую колькасць чаго-н. у некалькі прыёмаў.

Н. бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́зіцца, ‑зіцца; незак.

Зал. да звозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́зіцца несов., страд. свози́ться; увози́ться; см. зво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́зчык, ‑а, м.

Той, хто звозіць што‑н. Звозчык снапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)