зво́дніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зво́дніцкі |
зво́дніцкая |
зво́дніцкае |
зво́дніцкія |
| Р. |
зво́дніцкага |
зво́дніцкай зво́дніцкае |
зво́дніцкага |
зво́дніцкіх |
| Д. |
зво́дніцкаму |
зво́дніцкай |
зво́дніцкаму |
зво́дніцкім |
| В. |
зво́дніцкі (неадуш.) зво́дніцкага (адуш.) |
зво́дніцкую |
зво́дніцкае |
зво́дніцкія (неадуш.) зво́дніцкіх (адуш.) |
| Т. |
зво́дніцкім |
зво́дніцкай зво́дніцкаю |
зво́дніцкім |
зво́дніцкімі |
| М. |
зво́дніцкім |
зво́дніцкай |
зво́дніцкім |
зво́дніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зво́дніцкі презр. сво́днический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зво́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да зводніка, зводніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зво́дніцтва, -а, н. (пагард.).
1. Карыслівае пасрэдніцтва паміж мужчынам і жанчынай для садзейнічання ўступленню іх у любоўную сувязь.
2. Пляткарства, нагаворы або падбухторванне да якіх-н. дрэнных учынкаў.
|| прым. зво́дніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сво́днический презр. зво́дніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)