звераво́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
звераво́дчы |
звераво́дчая |
звераво́дчае |
звераво́дчыя |
| Р. |
звераво́дчага |
звераво́дчай звераво́дчае |
звераво́дчага |
звераво́дчых |
| Д. |
звераво́дчаму |
звераво́дчай |
звераво́дчаму |
звераво́дчым |
| В. |
звераво́дчы (неадуш.) звераво́дчага (адуш.) |
звераво́дчую |
звераво́дчае |
звераво́дчыя (неадуш.) звераво́дчых (адуш.) |
| Т. |
звераво́дчым |
звераво́дчай звераво́дчаю |
звераво́дчым |
звераво́дчымі |
| М. |
звераво́дчым |
звераво́дчай |
звераво́дчым |
звераво́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звераво́дчы, см. зверагадо́ўчы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звераво́дчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да звераводства; зверагадоўчы. Звераводчы саўгас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звераво́дства, -а, н.
Тое, што і зверагадоўля.
|| прым. звераво́дчы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зверагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да зверагадоўлі; звераводчы. Зверагадоўчая ферма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звера...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: а) слову «звер», напрыклад: звераводства; б) слову «звераводчы», напрыклад: зверасаўгас, звераферма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)