звераво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па звераводстве; зверагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звераво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звераво́д звераво́ды
Р. звераво́да звераво́даў
Д. звераво́ду звераво́дам
В. звераво́да звераво́даў
Т. звераво́дам звераво́дамі
М. звераво́дзе звераво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звераво́д м., см. зверагадо́вец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звераво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне звераводства; зверагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверагадо́вец, -до́ўца, мн. -до́ўцы, -до́ўцаў, м.

Спецыяліст па зверагадоўлі; зверавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверагадо́вец, ‑доўца, м.

Спецыяліст у галіне зверагадоўлі; зверавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверово́д звераво́д, -да м., зверагадо́вец, -до́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)