звенавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звенавы́ звенава́я звенаво́е звенавы́я
Р. звенаво́га звенаво́й
звенаво́е		 звенаво́га звенавы́х
Д. звенаво́му звенаво́й звенаво́му звенавы́м
В. звенавы́ (неадуш.)
звенаво́га (адуш.)		 звенаву́ю звенаво́е звенавы́я (неадуш.)
звенавы́х (адуш.)
Т. звенавы́м звенаво́й
звенаво́ю		 звенавы́м звенавы́мі
М. звенавы́м звенаво́й звенавы́м звенавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звенавы́, см. звеннявы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звенавы́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і звеннявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звеньево́й

1. прил. звенавы́;

2. сущ. звенавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)